Mijn tweede barbeelvakantie in Engeland

 

Je kunt niet zomaar iets doen.

Begin augustus reizen we voor de tweede keer naar Engeland om van de gastvrijheid van Ade en Sonia te genieten. Ik kan je nu al verzekeren, het was genieten. Weer een schitterende natuur mogen aanschouwen, vele spectaculaire gevechten mogen leveren met barbelen en ook nu weer veel geleerd. Met recht kan ik nu al terugkijken op een zeer gelukkige visserij.

De weersomstandigheden zijn dit keer net als afgelopen jaar typisch Engels. Veel bewolking, van tijd tot tijd regelmatig een flinke bui en ook bijna dagelijks lange motregen. Toch op de tijden dat we willen vissen, ongeveer van 17.00 uur , hebben we op slechts 1 keer regen gehad. Net als bij ons in Nederland is het in Engeland dit jaar extreem weer geweest. De afgelopen maanden heeft het in het district Birmingham erg weinig geregend. De temperaturen waren wel normaal 17 – 21 C . De rivieren staan erg laag en zijn kraak helder. De middle Severn heeft een donkere bodem en op die rivier is observeren bijna niet mogelijk. Twee keer komen we over een brug waar het wel mogelijk zou zijn, beide keren is het zwaar bewolkt en ondanks de geringe waterstand en de helderheid daarvan zien we geen barbeel. Kopvoorn is er wel in overvloed.

Net als vorig jaar steek ik nu ook weer een paar dingen op. De eerder opgedane stekkenkennis kan ik nu optimaal gebruiken. Het is deze week erg druk met barbeelvissers aan de waterkant. Deels komen ze uit de regio en deels hebben een chalet gehuurd bij het aangrenzende bungalowpark. Ade heeft in een paar artikelen die verschenen zijn in de wekelijkse hengelsportkrant het stuk rivier genoemd waar hij vist. Dat is meteen merkbaar. Gemiddeld zitten er 15 personen te vissen aan weerszijde van de rivier, op een stuk van amper 600 meter . Soms is het moeilijk om een redelijke stek te bemachtigen. Zeker de eerste 4 dagen vissen we op stukken waar we liever niet komen. Het niet sociale hengelsportgedrag van de Britten is iets waar ik nooit aan zal wennen. Britten hebben de nare gewoonte om erg kort op je te komen zitten, zeker als ze zien dat je vangt. Op nog geen 10 meter van je vandaan gooien ze hun lijn naar je toe. De rivier is ter plaatse zo'n 35 meter breed. Recht tegenover je gooien ze hun lijn gewoon over de mijne.

 

Wat fatsoen betreft kunnen ze dan weer veel van ons leren. Ik gedraag me Hollands en probeer in ieder geval niemand tot last te zijn en gun iedereen zijn visruimte. Het was mijn bedoeling om in Engeland een barbeel te vangen op kaas. De eerste 4 dagen probeer ik het steeds een paar uur met 1 hengel. Meer dan wat korte tikken van kopvoorn en kleine elritsen levert het niet op. Tijdens deze week vis ik met de nieuwe barbeelhengels van Korum. De Precision genaamd. Deze 3.60 meter lange hengel is er in een 1,75 lb en 2, lb uitvoering. Ik heb de beschikking over de 1,75 lb . Het is een pracht van een hengel met een schitterende actie in het midden gedeelte. Met deze hengel kun je de barbeel erg goed sturen en drillen. Ne een dikke week vissen met deze barbeelhengel had de naam Precision van mij ook wel perfection mogen zijn.

de Precision in volle actie

Naast de nieuwe hengel maken we ook gebruik van het nieuwe haakaas van Sonubaits. Een speciale barbeelpellet, elipsvormig, in de maten 4 t/m 12 mm . Met de 12 mm boeken we zeer goede vangsten. Door de elipsvorm kun je de pellet op 2 manieren aanbieden. Ik ben ervan overtuigd dat ook in Nederland deze pellet een topper gaat worden!

De drukte aan de middle Severn maakt het mogelijk voor mij om eens goed te kijken hoe de Engelse hengelaar vist. Waar hij vist en waarmee. Dat Ade een topper is merk je meteen. Het wordt me erg duidelijk dat tussen zomaar vissen en weten waarmee je bezig bent een erg groot verschil zit. Verderop wordt dat duidelijker. De eerste 4 dagen is er weinig keus in de stekmogelijkheid. Achteraf ben ik daar ontzettend blij om. Één specifieke plek wordt elke dag gemeden. Tussen twee bomen is er ruimte van amper 4 meter . Op de linkse boom komt de stroming volop af. Het water raast daar net voor je voeten over een breedte van ca 4 meter . De linkse boom is jaren geleden getroffen door de bliksem en ligt dwars in de rivier. Daar waar hij voorheen in de grond stond hebben de weggerukte wortels een diep gat veroorzaakt. Ade wijst me op de stek. Vorig jaar vertelde hij er al over, maar de toen heersende waterstand maakte vissen onmogelijk op deze stek. De huidige waterstand is wel een uitdaging. Onder de omgevallen boom steken diverse takken her en der. Het diepe donkere gat herbergt altijd barbeel. De ideale barbeelplek dus!!

de hit en hold stek waar ik een paar schitterende dagen beleefde!

Deze stek maakt het mogelijk om te vissen volgens de hit en hold methode. De slip wordt dusdanig strak gezet dat alleen een uiterste inspanning lijn zal geven. Deze methode vergt erg veel van de hengel, die zal het zwaarste werk moeten verrichten. Direct na een aanbeet moet de barbeel tegen worden gehouden, zijn kop moet gedraaid worden, waarna het mogelijk is de barbeel onder de boom uit te trekken. De hengel moet in eerste instantie naar beneden wijzen om de barbeel te dwingen uit het gat te komen. Nadat de barbeel onder de boom uit is moet je de hengel weer rechtop houden en ervoor zorgen dat de vis niet terug kan keren onder de boomstam. Het lijkt me erg spectaculair om te doen. Ade legt me uit hoe ik de stek het beste kan aanpakken. Allereerst mag ik eerst een 8 tal grote korven met droge pellets voeren. Beide zijde van de korf worden afgedekt met een grondvoer, zodat de pellets niet eerder uit de korf kunnen dan op de bodem. Als grondvoer gebruiken we een mix van Hemp and Halicruch en Spicy methodmix 50/50. De korf heeft een diameter van 7 cm en is ook 7 cm hoog. Met slechts 80 gram is de korf verzwaard. Zodra de korf leeg is rolt deze en weet je dat je snel moet indraaien.

ook in Nederland wordt dit een topper

Het voeren neemt een kleine 10 minuten in beslag. Pas daarna installeer ik me op de stek. Alles wordt zodanig neer gezet dat ik me later met minimale inspanning alles kan pakken. Als ik start met vissen mag ik me op deze stek zo min mogelijk bewegen. De vis ligt als het ware recht onder me en zal me altijd zien. Elke beweging zorgt voor wantrouwen en het is juist de bedoeling om vertrouwen te winnen. In een erg laag tempo leg ik alles op zijn plaats, de eerste 45 minuten mag ik nog zeker niet vissen. De aanwezige barbelen kunnen zo vertrouwd raken met de aanwezige pellets. Ade vist een 30 tal meter verderop en daar ga ik een bakkie thee doen. Net als ik me op mijn stoel wil begeven, komt er iemand tegenover me zitten. Het is daar slechts 25 meter breed. In eerste instantie vist hij met een matchhengel en met made. Buiten het stroomgebied schiet hij diverse keren met een katapult vol met made. Daar zal ik geen last van hebben….De eerste korf die ik gevuld heb met de monky mix ligt niet goed. Ook de tweede gaat verkeerd. Pas de derde inworp kom ik precies in het gat uit. Na een klein half uurtje volgt de eerste aanbeet. Meteen als ik aansla heb ik contact met de barbeel en breng mijn top naar beneden. Slechts een paar seconde kan ik genieten van de vis, dan voel ik dat hij zich vast zwemt. Door snel lijn te geven hoop ik los te komen, maar met het tegenhouden wordt de lijn gewoon doorgescheurd. Helaas, de eerste poging strand hier. Ik heb de hengel iets te laag gehouden, waardoor de barbeel teveel naar boven werd gedreven.

 

Op voor de tweede poging. Ik zal wederom geduld moeten hebben, de plek is verstoord en het is niet in te schatten wanneer de volgende aanbeet zich aandient. Ik breng 2 korven met pellets en de derde vul ik weer met de geweekte monky mix. Ook voor de visser tegenover mij is de aanbeet die ik had het startsein voor een pellet kanonnade. In notime wordt er een emmertje pellets in de rivier geschoten. Hier kan ik wel last van krijgen. Op slechts een paar meter van mij af dropt hij even later een korf en vist met een tweede hengel ook op barbeel. Zijn matchhengel wordt opgeruimd en vervangen voor nog een barbeelhengel. De plek waar hij zit is ondiep en loopt naar mij dieper af. De eerste meters zijn vlak, daarna wordt het trapsgewijs dieper met verharde scherpe randen. Vanaf zijn gezichtspunt weet hij niet wat hem te wachten staat. Ik daarentegen wel. Een kwestie van weten waar je wel en niet moet zitten. Ik kan precies zien waar de erosieranden ( uitslijtingen door stromend water) liggen. Zijn lijn ligt hierover te schuren en zal dermate beschadigingen oplopen dat hij steeds zijn vis zal verspelen. De vis moet van hem uit gezien uit een geul komen en de lijn zal steeds langs de scherpe randen getrokken worden.

Het duurt een klein uurtje voordat ik weer een aanbeet krijg. Ik laat nu de hengel minder ver zakken en houdt de lijn uit alle macht strak tegen. Net op het moment dat ik denk dat de hengel breekt voel ik de vis bewegen en kan hij een kleine meter lijn door de slip trekken. Met de grootste inspanning kan ik de barbeel stoppen en probeer tegelijkertijd de vis onder de boom uit te krijgen. Alles staat nu op maximale spanning, ook bij mij. Dit is echt kicken! Dit is ook echt barbelen. Na een kleine 30 seconden, die wel een uur leken voel ik de barbeel een beetje meekomen en meteen kan ik zijn kop draaien door de spanning op de lijn te houden en de hengel naar uiterst links te duwen. Zodra de kop gedraaid is komt de barbeel uit het gat en heb ik hem onder de hengeltop. Ik heb de barbeel nu onder controle en kan beginnen hem binnen te halen. Let wel er is maar een paar meter lijn van de molen. Een paar keer gaat hij nog flink door de slip, toch kan ik hem goed onder de top houden. Zodra ik de kans krijg trek ik zijn kop boven water en laat hem een keer lucht happen. Een barbeel geeft dan meteen zijn strijd op. Dit was een prachtige dril. Een onbeschrijfelijk machtig spektakel was dit. Ondanks zijn felle strijd is de barbeel erg levendig in het schepnet. Na de onthaking kan hij ook al snel terug. Dat is wat wat me heel de week opvalt. Alle gevangen barbelen kunnen na het scheppen eigenlijk direct terug. Heel anders dan bij ons op de Waal en IJssel. De barbeel is 60+ en is een kleine 6 pond . Bijna alle gevangen barbelen zien er goed gezond uit. Dit zal de invloed zijn van het veelvuldig voeren van pellets. De hele week wordt er door de vissers vele pellets gevoerd.

Bij mij begint het weer opnieuw. Ik voer eerst 2 korven droge pellets en geef de stek weer even rust. Mijn overbuurman schiet maar weer eens pellets richting stroomnaad. De kans bestaat dat hij op zijn voerspoor de barbeel bij me weg trekt. 20 minuten later slaat de man aan en amper 10 seconde later is zijn lijn al gebroken. In twee uur tijd gebeurd hem dat nog 2x. In die twee uur zie ik helemaal geen tikje. Toch blijf ik volharden. Pas als mijn overbuurman tegen de schemer verdwijnt krijg ik een kwartiertje later mijn 3 e aanbeet. En wederom heb ik een enorm spectaculaire dril. Dit is zo ongelofelijk genieten!! Het kost niet alleen mijn materiaal maar ook mezelf alle kracht. En de barbeel? Die heeft wederom nergens last van. Geen gescheurde lip ondanks de strakke slip en het erg hard trekken aan de lijn. De barbeel komt steeds onbeschadigd uit de strijd. 3 dagen lang heb ik geen andere keus dan op die plaats te gaan zitten.

ook zij waren gek op pellets en binnen 2 dagen handtam

De tweede dag vang ik er 1 en de derde dag 5. Ook de tweede avond komt mijn overbuurman weer zitten. Nu verspeelt hij er 2. Alle twee keer breekt zijn hoofdlijn. De Tweede keer zit hij hoofdschuddend op zijn stoel vol ongeloof. Ondanks dat ik in drie dagen 8 barbelen vang, ben ik zeer content met de manier waarop. De betere stek waar ik al drie dagen op aas wordt steeds slecht bevist. Om op die stek succesvol te zijn moet je van mijn kant uit over de stroomnaad gooien. Nu wordt er steeds aan deze zijde van de stroomnaad gevist. Dat levert de meeste slechts 1-2 barbelen op over de gehele dag, terwijl deze stek veel meer kan opleveren. De ander zijde van de stroomnaad is dieper en daar ligt de barbeel. Als je goed de stroomnaad volgt kun je dat waarnemen. Dit noemen ze water lezen.

de lijn met de witte luchtbelletjes geeft de barbeelzone aan.

De vijfde avond is de betere stek vrij. Het beloofd een natte avond te worden. Zware en zwarte bewolking beloven niet veel goeds. Voor de zekerheid doe ik mijn waadpak aan. Ook de paraplu zet ik al op en zet alles zodanig neer dat het droog kan blijven. Het duurt nog een kleine 2 uur voordat het donker is, toch lijkt het al schemer. In die 2 uur krijg ik slechts 1x beet. Net voor het echt donker wordt barst toch de lang verwachtte regen los. De meeste bewolking is overgedreven, nu lijkt ons geluk op. Lijkt….Op het moment dat de regen losbarst is dit ook het sein voor de barbeel om te gaan bijten. Net voor de regen begon is mijn vrouw gearriveerd. In een werkelijk razend tempo vangen we maar liefst 8 barbelen in amper 30 minuten. Elke keer dat we ingooien wordt het aas direct gepakt. Tweemaal staan we samen een barbeel te drillen. Double Dutch dopen we dat.

 

Het lijkt wel voorntjes tikken in de winterdag. Alle barbelen zijn in lengte over de 60 cm en wegen tussen de 6 en 8 pond . Het zijn onbeschrijfelijke momenten voor ons. In de stromende regen in het donker in een razend tempo de ene na de andere spectaculaire dril beleven. Steeds als de barbeel op deze stek kort aan de kant komt volgen nog inspannende minuten met vaak lange runs. Dit gedeelte is ondiep, zanderig en de barbeel probeert telkens te ontsnappen. Als de zware bui overgaat in lichte regen mindert ook het aantal beten. We vangen er nog drie bij voordat we net na 23.00 uur stoppen. Deze geweldige avond is er één om in te lijsten!

mijn eerste double, 10,4 lb

De zesde dag gaan we vissen op de Warikcher Avon. Dit is een rivier met een laag barbeelbestand. Voordeel hiervan is dat je bijna alleen maar grote vangt. De kans dat je hier een double vangt is erg groot. Voor Engelse vissers is een double een mijlpaal, iets waar ze zeer trots op zijn als ze een dergelijke vis vangen. Ade wil graag dat ik die grens ook doorbreek in zijn land. Daarom heeft hij een prive stuk gehuurd vanavond om me de kans de geven een barbeel zwaarder dan 4,5 kg te laten vangen. De rivier is erg helder met veel wierbedden. Tussen de wierbedden liggen stroken grind. Deze moet je eerst zoeken voordat je begint met vissen. In deze rivier werden voorheen veel wedstrijden gevist, vandaar dat er om de 20 meter een steiger gebouwd is. Op deze smalle stroom ( ca 30 meter breed) is alleen pleziervaart. Deze bestaat niet uit de ons bekende plezierbootjes, maar uit ca 25 meter lange en 1 meter brede boten. De oevers bestaan uit brede rietkragen van ca 2 meter . Voor mij tegen de overkant net voor de rietkraag is de stroomnaad. ( het gedeelte wat het hardst stroomt). Daar moet ik dus een grindplaat vinden.

de Warkicher Avon stek

Op zich niet moeilijk, is het niet dat ik onderhands moet werpen om op de plek te kunnen komen. Een overhangende boom maakt normaal werpen onmogelijk. De grindplaat bevind zich van mij uit gezien achter de takken van de boom. Onderhands ingooien is iets wat ik normaal nooit doe. Afgelopen winter heb ik het een paar keer gedaan toen ik met Leon Haenen viste. Dat was nog recht vooruit gooien. Nu moest ik met een bochtje om de boom heen gooien. Dat zou niet meevallen. Het moest ook nog eens erg gericht zijn, verkeerd gooien betekende vast zitten in de sterke wierbedden. Tweede moeilijkheidsgraad was dat we 's nachts zouden vissen. Na 21.30 uur kon ik niet meer zien waar ik gooide, ondanks de heldere nacht. Ik ging de uitdaging aan. Waarom geen gemakkelijke stek uitgekozen? De laatste weken leverde deze stek steeds 2-3 doubles op per nacht. Ade is erop gebrand om me een double te laten vangen. Voor hem betekend het heel veel. We begonnen rond 17.30 uur met vissen. Dit stuk rivier is prive en behoord bij een tuincentrum. Na 20.00 uur gaan hiervan de poorten dicht en moet je blijven zitten tot de volgende morgen 7 uur als ze weer open gaan.

diep in de nacht toch nog een barbeel

Ik had dus een paar uur tijd om de techniek onder de knie te krijgen. Het viel niet mee, diverse korven hangen nog steeds in de boom, over de onderlijnen maar te zwijgen…..En als ik uiteindelijk door de overhangende takken kan gooien is de richting nog vaak spelbreker en kom ik in een wierbed terecht. Mede hierdoor wordt mijn voerplek breed en lang. Steeds na het ingooien moet je de lijn intrekken om te kunnen voelen dat je op het grind ligt. Vaak als je te ver of te kort gooit lig ik in de wier en zit ik muurvast. De wier bestaat uit een erg dikke en taaie grassoort. Om los te komen moet je erg hard trekken en lig je daardoor uit positie of juist in een ander wierbed. Ik maakte me op voor een zeer lange en moeilijke nacht. Recht voor me, waar ik gewoon makkelijk bij kan ligt een groot grindbed, en daar maak ik een voerplek met de tweede hengel. Deze levert me een paar dikke brasems op maar helaas geen enkele aanbeet van een barbeel.

 

Net voor de schemer krijg ik mijn eerste aanbeet. De molen giert het uit, de beetverklikker piept aan een stuk mee. 's Nachts gebruiken Engelse geen breeklichtjes zoals wij maar beetverklikkers. Als ik aansla voel ik meteen dat ik muurvast zit. De korf ligt tussen het dikke wiergras. Uiteindelijk breekt de onderlijn. Dan volgt een lange stilte voor me. Verderop hoor ik regelmatig barbeel springen en Ade hoor ik er een paar vangen. Ik haak nu een paar keer de boom en kan telkens mijn montage opnieuw maken. De heldere hemel levert in ieder geval een prachtig schouwspel op. Net die nacht is er een meteorieten regen te zien. Om de paar minuten zien we een vallende ster wegflitsen en een tiental keer een erg brede en lange erbij, waarbij erg veel licht vrijkomt. Net voor 2 uur hoor ik Ade achter me roepen. Hij heeft een double en wil een paar foto's. De barbeel weegt maar liefst 12.6 lb en is 86 cm lang. Het is zijn 5 e barbeel van de nacht. De keren dat ik direct op het grind terecht kom krijg ik geen beet. Het lijkt erop dat juist deze nacht op deze stek geen vis ligt. Toch krijg ik om 2.30 uur een mooie aanbeet en na een mooie dril kan ik uiteindelijk mijn eerste barbeel van deze rivier scheppen. Met een gewicht van 9.7 lb net geen double.

veel olie in de nieuwe pellets van Sonubaits

De volgende worp ligt meteen goed en een paar tellen later giert de baitrunner al. In het donker heb ik niet gemerkt dat mijn lijn over een tak is gegaan. De vis voelt zwaar en log aan, maar een faire strijd krijg ik niet. De tak is spelbreker en kost me deze vis. Als ik de montage weer opnieuw gemaakt heb gooi ik eerst 2x mis. Steeds als je vast hebt gezeten in de wier is je onderlijn dermate beschadigd dat je deze moet vervangen. Geloof me ik knoop er die nacht talloze. Net voor 3 uur gooi ik weer verkeerd en voel maar een kleine beschadiging en gok het erop. Ik lig weer meteen op het grindbed en even later hoor ik mijn alarm weer afgaan. Toch teveel beschadiging..!! Dat is ook meteen mijn laatste wapenfeit die nacht. Door het vele ingooien en het verspelen van vis kan ik de barbeel niet op de stek houden. Ade vangt uiteindelijk 7 barbelen, een paar kopvoorns en brasems. Zodra de zon opkomt daalt ineens de temperatuur en wordt het fris en door de mist ook nat. Al met al een mooie nacht en ook een mooie ervaring.

Net na de middag ben ik al weer wakker. Ik besluit wat vroeger dan normaal naar de rivier te gaan. De dames zijn shoppen en voorlopig nog niet thuis. Ik hoop dat mijn beoogde stek nu vrij is. Als ik over de spoorlijn loop en de rivier in zicht is, zie ik meteen dat het deze middag erg rustig is. Slechts 2 personen zitten te vissen. Op het strand zoals de stek genoemd wordt kun je aantallen vangen en is het mogelijk ,staand in de rivier, de barbeel te drillen en met de hand te pakken. Dat is alleen al spectaculair. Ik pak meteen een hengel en een grote korf en voer een paar keer met droge pellets en grondvoer de stek aan. Ook bij de omgevallen boom een kleine 100 meter terug voer ik 4 korven. Ik kom langs de 2 hengelaars en zie dat één van hen wel heel merkwaardig vist. Met een korte werphengel vist hij met slechts 1 klein hagelloodje, formaat AA en een worm op de haak, 6 meter uit de kant. Door de stroming wordt de lijn steeds snel meegenomen en moet daardoor de persoon steeds snel weer inhalen en opnieuw ingooien. Soms krijgt hij beet van kleine elritsen , maar slaat steevast mis. Ik loop terug naar het strand en installeer daar rustig mijn spullen.

Ik maak eerst 2 nieuwe onderlijnen en monteer deze aan de wartel. Na een twintigtal minuten gooi ik voor de eerste keer in. De stek het strand is een echte avondstek en ik zal een paar uur geduld moeten hebben. Ik laat mijn montage 15 minuten liggen en loop dan naar de andere gevoerde stek met 1 hengel. De zogenaamde hit en hold stek. Daar hoef ik niet lang te wachten deze keer. Al na een kleine 10 minuten staat alles weer tot het uiterste gespannen. Een mooie donkere barbeel weet ik uit het gat te trekken. De iets meer dan 50 cm lange vis geeft me een prachtige strijd. Als mijn korf met voer net weer onder in het gat ligt komen enkele personen uit het achterliggende bos gelopen. Je kunt in Engeland je spullen niet onbeheerd achterlaten. Die worden dan “gewoon” meegenomen. Ade heeft me hiervoor al elke dag gewaarschuwd. Ik kan dan ook niets anders doen dan inhalen en teruglopen. Ik vis uiteindelijk ook met de spullen van mijn gastheer en kan me niet veroorloven die kwijt te raken. De visser die met een worm vist vraagt wat ik al zo snel had gevangen. Als ik zeg barbeel zegt hij vol ongeloof al 2 dagen op barbeel te vissen en nog geen beet daarvan te hebben gehad. Als ik alleen naar de manier van vissen kijk is dat niet vreemd in mijn ogen….Terug op het strand krijg ik al snel een aanbeet.

Voeren en de plek even laten rusten bewijst zich in amper één uur op twee plekken. Dit en weten waarmee je moet vissen en ook in welk stroomgebied je moet zijn maakt duidelijk het verschil tussen zomaar iets doen en weten waar je mee bezig bent. De wormvisser komt nog verbaasder kijken als ik op de tweede plek ook al weer zo snel een barbeel heb. Hij snapt er helemaal niets van. Op mijn vraag waarom hij zo op barbeel vist, antwoordt hij dat hij in een artikel heeft gelezen dat barbeel heel gemakkelijk is te vangen met wormen. Dat klopt inderdaad! Alleen geldt dat niet als het water laag staat en kraakhelder is. Dan komen er van nature geen wormen voor in de rivieren. Wel als het waterpeil stijgt en ook nog gekleurd is. Dan is het natuurlijke voedselaanbod vele malen groter. Ik geef hem enkele pellets zodat hij het daarmee kan proberen. Later hoor ik van Ade dat ze een week vakantie geboekt hebben op het bungalowpark en een kleine 1000 pond kwijt zijn. Ze kwamen hier speciaal om barbeel te vangen. Ade legt uit hoe je hier moet vissen, waarmee en waar. Of dat gelukt is weet ik niet. We hebben ze daarna niet meer gezien.

Rond 17.30 uur zou Ade met de dames naar de rivier komen. Daar zouden we dan eerst eten en daarna nog tot de schemer doorvissen. Om 17.00 uur is er tegenover me iemand komen zitten die net iets verder stroom afwaarts gooit dan ik. Op deze plek moet je net over de stroomnaad gooien van mij uit gezien. Deze visser kent duidelijk de stek en weet wat hij moet doen. Voor mij niet gunstig, zoals hij nu vist en voert zal ik weinig tot niets vangen. Toch krijg ik een mooie aanbeet net als hij zijn eerste barbeel schept. Ik voel meteen zware weerstand. Dit is een grote! Na een minuut of twee van prachtige runs komt de barbeel met zijn kop boven water en zie ik dat hij erg groot is. Voorzichtig haal ik de vis binnen en zet meteen de slip iets losser. Zodra de barbeel aanzet kan hij lijn nemen. Diverse keren giert de molen het uit. De barbeel wordt steeds feller naarmate hij naar de kant komt. Na een tijdje kan ik hem scheppen. Hij voelt zwaar aan. Na weging weet ik het zeker; 10.4 ld. Een double zoals ze daar zeggen ( dubbele cijfers). Ik bewaar de barbeel zolang in het schepnet zodat we een paar foto's kunnen nemen, zodra ze gearriveerd zijn. Een kwartiertje later heb ik een paar schitterende foto's en mail Ade trots door aan een paar bekende van hem dat ik een double heb.

Ik vang daarna niets meer op die plek, terwijl mijn overbuurman regelmatig een barbeel kan scheppen. Noodgedwongen door de ontstane situatie maak ik een tweede hengel klaar en vis hiermee een stuk meer naar links. De stroomnaad is daar erg smal en verderop wordt het erg ondiep. Met de andere hengel vis ik door, hopende op een verdwaalde vis. Door regelmatig pellets te schieten weet mijn overbuurman mij perfect te blokkeren. Ik heb te maken met een goede visser. Nadat ik links wat korven voer gebracht heb met droge pellets wordt het afwachten wat er gaat gebeuren. Tot aan de schemer levert die plek me toch nog 3 barbelen op. Allen over de 60 cm en tussen de 5 – 6 pond . Het geluk is deze dag met me, net voor de schemer pakt mijn overbuurman in. Elke avond horen we diverse barbelen springen. Dat doen ze om zich te proberen te verlossen van de parasieten die zich vastgezogen hebben op hun lijf. Ook een teken dat ze aan het verplaatsen zijn. Op deze stek komen ze rond de schemer aan en nog geen uurtje later zijn ze vertrokken. Elke dag dezelfde route op dezelfde tijd. We vissen een klein uurtje in het donker door en ik weet er nog 1 bij te vangen.

 

De dag erna bezoeken we de fabriek van Sonubaits en later ook het hoofdkantoor van Korum ( Preston Innovations) Bij Korum ben ik getuige van een brainstormsessie over het verbeteren van een bepaald product. Erg interessant om te horen en zien waar ze tegen aan lopen, waarom er bepaalde dingen wel of niet kunnen en hoever er nagedacht wordt om iets te verbeteren. Zelfs de kleinste details worden besproken. Ook onze bevindingen over de nieuwe aas en voerpellets worden meegenomen, zo ook de nieuwe ideeën. 's Middags zijn we vroeger dan gepland terug en besluiten eerder te gaan vissen. Ade verwacht bezoek van Paul Garner, met wie hij regelmatig vist. Naast vissen is Paul ook een meester in fotografie. Veel van zijn foto's worden gebruikt in de diverse hengelsport en duikbladen. Ook onderwater beelden behoren tot zijn specialisme. Het strand is bezet als we aan komen lopen. De man die er zit te vissen heeft de hele dag nog geen beet gehad. Hij vist voor de stroomnaad op het ondiepe gedeelte.

Ik ga een 70 meter verder zitten op een plek waar weinig gevist wordt in het bos. Een donker gedeelte verraad de diepte net over de helft. Ook nu regent het weer. Ik voer eerst een paar korven voordat ik me installeer. Op mijn gemak bouw ik alles op en een 15 tal minuten later ligt mijn lijn in het water. Het levert al meteen een mooie klap op de top op en de molen giert het alweer uit. Een mooie 7 pond barbeel kan ik even later landen. Een snelle aanbeet op deze rivier is meestal niet goed. Dat blijkt nu ook weer. Het blijft daarna 2 uur stil. Ik hoor en zie alleen de man op het strand. Steeds verkeerd ingooien. Niet alleen aan de verkeerde kant van de stroomnaad maar ook nog eens om de 5 minuten. Dat tempo is erg hoog en veroorzaakt teveel onrust op de plek. Als je geen beet krijgt is 1x per half uur meer dan genoeg. Dat is niet om voer te brengen maar meer bedoelt om je aas te controleren. Net voor de schemer begint dreigt het weer te gaan regenen. Het laatste uur is het droog geweest. Voor de man op het strand het sein om te stoppen. Ik pak direct ook mijn spullen in en neem dit buitenkansje direct waar. Halverwege kruisen we elkaar en hij zegt tegen me dat ik een Lucky basterd ben omdat ik er 1 heb weten te vangen. Hijzelf had geen geluk zegt hij en loopt door. Hij moest eens weten dat ik mezelf inderdaad een lucky basterd voel nu deze stek toch nog vrij komt!

Op het strand aangekomen voer ik eerst een 6 tal korven aan de andere kant van de stroomnaad. Omdat het nu snel donker zal worden leg ik alleen het hoognodige klaar. De 2 e hengel gooi ik een plek verder stroomopwaarts zonder te voeren. Gewoon om te proberen, voor een bonus barbeel. De hengel voor de voerplek beaas ik met een 8 mm pellet. De montage zonder voer krijgt een 12 mm elips pellet. Als beide op hun plek liggen zet ik de rest van de spullen zodanig neer dat ik alles onder handbereik heb. Alleen met het onthaken heb ik mijn hoofdlampje aan. In een mum van tijd heb je dan 10 tallen muggen rondom je hoofd. Ik hoor een molen gieren en wil automatisch naar diegene pakken waar gevoerd is. Toch is het de andere die zo tekeer gaat. Een mooie 60+ barbeel gooit alles in de strijd.

Direct na de hernieuwde ingooi volgt op die hengel weer een niet te missen run. Wederom een 60+ barbeel. Deze zit nog in het schepnet als de andere molen een paar keer tikt en dan begint te gieren. Met het aanslaan voel ik meteen dat het een zware is. Een enerverend gevecht volgt en voorzichtig drillend haal ik hem binnen. Het schepnet draai ik snel om zodat de tweede barbeel die er nog inzat kan ontsnappen. De derde, die nu volgt is echt zwaar en lang ( 79 cm ) Met een gewicht van 5, 12 kilo ( 11,3 lb ) heb ik de tweede double te pakken in twee dagen. Ade vist dit stuk van de Severn al ruim 15 jaar en heeft in die tijd 5 doubles weten te vangen. Ik vang er nu in twee dagen 2. Misschien een stukje kwaliteit?, maar ik ben nuchter genoeg om te weten dat ik gewoon erg veel geluk heb. Je moet op de juiste plaats op de juiste tijd zijn met het juiste aas om dit te kunnen realiseren. In mijn ogen heeft het niets met kwaliteit te maken meer met geluk. Gelukkig is Paul Garner zelf gestopt met vissen en hij maakt een paar schitterende foto's. Drie stuks in de eerste drie worpen en dat terwijl de man die wegging geen beet heeft gehad net voor de stroomnaad. Ook hier weer het verschil tussen zomaar iets doen en weten waarmee je bezig bent. Gelukkig ziet de man het eindresultaat niet; in 3 uur vang ik 9 barbelen, mijn vrouw 3 en mijn dochter 1. Net na 23.00 uur zijn we terug op het bungalowpark en maken ons op voor de laatste dag.

Linda had er ook plezier in

Natuurlijk ga ik voor het strand als we ruim 1,5 uur eerder dan normaal aanlopen. Ik heb wederom geluk en maak me op voor een mooie slotavond. Er ligt nu van 3 dagen voer daar op die stek ( alhoewel er nooit iets lang blijft liggen!! ) Vanuit mijn ooghoek zie ik dat de plek waar ik gisteren zat dezelfde man zit die ik gisteren afloste op deze stek. Ook nu maak ik twee hengels klaar en gooi ze op dezelfde plekken als de dagen ervoor. Het is nog vroeg en de vis zal misschien niet aanwezig zijn. Het is pas 15.30 uur. Toch ook nu duurt het niet lang voordat ik de eerste kan landen. Dan val ik een uurtje stil waarna het gehoopte feest gaat beginnen. Ik vang er die avond maar liefst 14. Tjits vangt er ook nog 2, terwijl Ade een klein eindje verderop er 8 weet te vangen. Stuk voor stuk zijn de drils spectaculair. Net of ze weten dat het mijn laatste avond is. Op twee na zijn de barbelen allemaal 60+, donker van kleur met mooie oranje/rode vinnen.

Ik sluit de 9 dagen af met 54 barbelen, waarvan er 19 in daglicht worden gevangen. Tjits die slechts een paar uurtjes gevist heeft pakt er 8 en Linda vangt er 2. In tegenstelling tot vorig jaar heb ik nu meer witvis als bijvangst. Een paar brasems en een handvol kopvoorns. Overdag viste we met 8 mm pellets en een haakje 12 ( S5 Korum ) en in het donker viste we met een 12 mm elips pellet op een haakje 10 ( S5 en S3 Korum ). 60 en 90 grams korven hebben we in die dagen gebruikt. Het waterpeil stond erg laag, toch was er een paar dagen een hardere stroming dan de andere dagen. Standaard gebruikte we 33/00 onderlijn, 150 cm lang of langer! De Precision van Korum hebben een paar keer goed op hun donder gehad. De nieuwe barbeelhengel is me erg goed bevallen. Ook terug in Nederland heb ik met die hengel op de Waal gevist en ik moet zeggen ;een genot!!

In de plaatselijke hengelsportzaak hoorde we dat er op het stuk waar we heel de week gevist hadden erg slecht gevangen werd. Overdag een barbeel vangen was echt sporadisch. Ade verteld hoe we er voor staan tot die dag ( het is de morgen van de laatste dag ). We vertellen ook waarmee en hoe de barbelen gevangen zijn. Vol bewondering staart de man ons aan. We zijn nuchter genoeg en helemaal niet arrogant en weten waarmee we bezig zijn. Dat is het grote verschil met zomaar iets doen…

 

 

geen goud, wel een mooi plaatje

 

 

 

 

 

 

 

tot slot mijn topvis van de week, 11,3 lb ( foto Paul Garner)