barbeel montages

Mijn dochter vol trots met een eigen gedrilde barbeel ( 64 cm)

barbeelsystemen

Er zijn diverse manieren van vissystemen, beter gezegd aaspresentaties. Daarmee wordt bedoeld de manier waarop je je aas presenteert aan de vis. Dat kan zijn op de bodem, tegen de bodem en er vanaf. Voor barbeel dien je je aas te presenteren aan de bodem. Door de jaren heen is mijn montage veranderd en in mijn ogen ook verbeterd. Er zijn vele wegen die naar ( de barbeel) Rome leiden, ik kan je hier alleen vertellen wat ik gebruik. Dat wil niet automatisch zeggen dat mijn systeem heilig is. Nee het is gewoon een goed systeem waar ik me heel goed bij voel. En niet onbelangrijk, de laatste twee jaar ( 2011) ben ik er erg succesvol mee geweest zowel in binnen- als buitenland. Ik vind het soms belangrijk dat het aas bewegelijk is maar meestal kies ik voor een stille aas aanbieding. Ik ga verder mijn systemen uitwerken zoals ik ze gebruik tijdens het barbelen op de Waal en IJssel, Grensmaas, Roer en alle buitenlandse rivieren. Kortom het is een all-round systeem, snel en makkelijk te maken en monteren. Met een paar simpele handelingen bouw je het geheel om, zonder afbreuk te doen aan de montage.

schuivende lus montage

Allereerst was er mijn feedersysteem. Dit systeem heb ik jaren succesvol gebruikt tijdens het feederen op witvis zoals voorn, brasem en kolblei. Het is een vrij eenvoudige montage. Eigenlijk alles wat ik toepas is simpel. Daardoor kun je bij eventuele lijnbreuk weer snel aan het vissen zijn. Zoals eerder al vermeld heb ik op mijn molens ( Shimano 6000) een hoofdlijn gewikkeld van 30/00. Op beide molens zit zoals gezegd ruim 250 meter . Na elke visdag verwijder ik mijn gebruikte montage en daardoor ook steeds een stuk lijn van ongeveer 70 cm…

Ik heb de eerste twee jaar gevist met een schuiflus. Deze montage heeft me veel vis opgeleverd en relatief weinig lijnbreuk. Toch was ik niet happy met het geheel, tijdens de dril hing mijn lood of korf onder de barbeel, waardoor ik wel eens vast kwam te zitten in de stenen. Als op dat moment de hoofdlijn brak zat de barbeel met lood en al vast zonder los te kunnen komen. Ik heb deze montage laten varen omdat het een barbeel onvriendelijke montage was. In de lus gebruik maken van een safty clip of runring was ook geen veilige optie. Via diverse contacten waarbij ik van iedereen wel wat leerde kwam ik uit bij een montage waar ik me het laatste jaar zeer happy bij voel.

Vrije loop montage

Als ik merk dat er veel obstakels op de bodem liggen, gebruik ik een andere schuivende montage. Bij mijn gebruikelijke schuiflusmontage hangt het lood of de korf meestal onder de barbeel. Tijdens de dril ben op een paar stekken met veel obstakels vast komen ziten met mijn "hangende lood" . Daarom gebruik ik op die stekken een andere schuivende montage, ook weer uit de feederwereld. Ik gebruik hiervoor een makkelijk systeem van Fox ( 2008) . In het setje zit een wartel, een knoop beschermer en een run ring. Het systeem is heel eenvoudig en makkelijk. Toch ben ik hierover niet tevreden, tijdens het vissen rolt het eerste gedeelte van mijn onderlijn steeds om de knoopbeschermer, waardoor ik vele kleine kinken in de lijn krijg. Hierdoor krijg ik een paar keer lijnbreuk, en moet ik steeds vaker mijn onderlijn vernieuwen. Ik stap een tijdje van dit systeem af ( 2008) en vis op dat moment alleen nog met mijn lussysteem. In 2009 zie ik het vrije loop systeem terug in een andere vorm. Veel beter afgewerkt, en als ik de betreffende montage een volle week gebruikt heb op de Waal ben ik ervan overtuigd dat deze methode goed is. Het vrije loop systeem heeft twee sleeves op de lijn, die als afhouder werken. De rest is hetzelfde als wat ik voorheen gebruikte. Ik heb helemaal geen kinken in de lijn gehad die week. Onderstaande foto laat de montage zien. Sindsdien ( 2009) vis ik alleen nog met dit vrije loop systeem, ook wel running rig genoemd.

de complete montage, niet alleen schuivend, tevens ook afhouder. De swifel moet ook geheel bedekt zijn door de rig sleeve, zodat het één geheel is . Gebruik je de montage zoals op bovenstaande foto dan kan de lijn alsnog kinken!! Tevens zal de onderlijn gaan propelleren

Een oplettende lezer vroeg wat dan wél de goede manier was. Deze aaneengesloten montage kan geen kinken veroorzaken. Ook zal hierdoor de onderlijn niet gaan propelleren. Hij dient nu als afhouder. ( Robert bedankt)

Ook deze montage is verbetert ( 2010) waardoor het afhouder effect nog meer tot zijn recht komt. Kinken om de korf of het lood is nu uit den boze.

6 Run ring ( safty verkrijgbaar via carp alley) 5 run rig rubber ( Korda) 4 quick change clip 3 swivel 2 anti tangel sleeve 1 haak

de run rig rubber ( sleeve) loopt taps toe met een knikje. Dit vergroot het afhouden meer waardoor de montage sterk verbetert is en de laatste kinken ook uit de lijn blijven. Foto onder is het afhouden goed te zien. De onderlijn wordt als het ware gelift.

Allereerst schuif ik een run ring ( safty clip) over de hoofdlijn. Daarna schuif ik een knoopbeschermer( buffer bead ) over de lijn, daarna een knot protector, en vervolgens knoop ik de quick change clip aan het uiteinde van de hoofdlijn.Voor deze knoop gebruik ik de Palomar knoop ( zie plaatje verder naar onder). Deze knoop is de allersterkste knoop voor wartels en swivels. De quick change clip trek ik daarna in de knoopbeschermer, op deze manier krijg ik geen beschadigingen als de run ring met daaraan mijn lood of korf tegen de knoop word getrokken. Aan de swivel komt mijn onderlijn. Eerst schuif ik op de onderlijn een rig sleeve, deze zorgt voor een afhoudende werking. De rig sleeve schuif ik geheel over de swivel, en vormt dan één geheel. De onderlijn draait op deze manier niet om de voerkorf en voorkomt vervelende beschadigingen. De barbeel heeft een minimale weerstand te verwachten bij een aanbeet. De lijn gaat geheel vrij door het oog van de run ring, en op deze manier vissend krijg je dan ook meestal een gierende run van de slip van je molen te horen. Dat geluid alleen al maakt het barbelen zo explosief.... Het voordeel van dit systeem is dat bij een dril het lood boven de barbeel blijft hangen, ook als hij weer een duik naar beneden neemt.

Vastzitten komt met dit systeem alleen nog voor tijdens een zuiging van een schip, of het rollen van de montage. Tegen beide is niets opgewassen. De safty clip zorgt er dan voor dat ik mijn korf kwijt raak, maar de montage verder terug krijg ( met eventueel de gevangen barbeel er nog aan)

een gierende run met het vrije lood systeem

Leadcore leaderrig ( helicopter rig)

Deze rig heb ik de laatste tijd veel gebruikt, en met succes. Lijnbreuk behoort bijna tot het verleden. Als je met beleid te werk gaat komt in 90% van het vastzitten heel je montage los. Hiervoor heb je twee mogelijkheden. De eerste is om eerst lijn te geven, en daarna zwiepende bewegingen te maken naar voren. Door de lijndruk en de bewegingen komt vaak het lood los. De tweede optie is om een stukje hout ( of je arm) rond de lijn te wikkelen, tussen je molen en je eerste oog. Hierdoor ontlast je de molen en voorkom je scheeftrekken van je as. Trek daarna de lijn aan en loop rustig naar achteren. Doe dit met beleid en ook in dit geval komt je montage bijna altijd los.

de montage.

Neem een stuk leadcore. Dit is een draad van lood die in je lijn zit. Hierdoor blijft je montage goed op de bodem liggen en is ook enigzins stijf. Aan beide einde zit een lus. Aan de ene kant monteer je een rapid clipl, die je weer beschermd met een lange shockleader sleeves, ook wel lange tulip tube genoemd. Het dikke gedeelte schuif je over de rapid clip, over het dunnere gedeeltje schuif je een wartel met een groot oog, zodat de onderlijn maximaal kan bewegen. Deze wartel laat je stoppen door een rubber kraaltje wat je op het einde van het smalle gedeelte van de tulip tube schuift. De andere lus van de leadcore leader knoop je aan je hoofdlijn, met een Grinner Knoop. Verder naar beneden zie je daarvan een schets.Aan de rapid clip aan de andere uiteinde doe je een wartellood of een voerkorf. Aan de wartel met het grote oog monteer je je onderlijn. Deze mag zeker één meter lang zijn. De haak is voorzien van een hair.

Hier kun de werking duidelijk zien van de helicopterrig. Om deze montage visvriendelijk te maken, bouw je de mogelijkheid in, zodat de vis na lijnbreuk niet met het lood hoeft rond te zwemmen. ( tekening met dank aan Cor Juffermans)

1 De leadcore leader van 80-100 cm, aan het einde een rapid clip

2 shockleader sleeves, hierover schuif je een wartel waarvan de ene ring groter is dan de andere

3 onderlijn van 100 cm

4 wartellood of voerkorf, bevestigd aan de rapid clip

1 shockleader sleeves

2 wartel maat 8 met één vergroot oog

3 rubber kraal 4 mm

4 rapid clip

Steenlood

zelfgemaakt steenlood

Steenlood zul je denken. Dat is een omschrijving die ik gebruik zodat ik weet waarmee ik welke dag gevist heb. Zo hebben ook alle kribben die ik bevis een naam, zodat ik meteen weet over welke krib ik het heb. Dit systeem heb ik me eigen gemaakt en werkt perfect voor mij. Van elke visdag die ik beleef maak ik een klein verslag met daarin opgenomen dag, tijd, weer, wind , waterstand en temperatuur. De gevangen vissen, het gebruikte aas, materiaal en de eventuele veranderingen die ik toegepast heb die dag. Een hele boekhouding zul je denken, maar dat valt best mee. Vandaar ook mijn term steenlood. Eigenlijk is het gewoon een kiezelsteen met daarop een wartel gelijmd. Om de wartel goed te kunnen bevestigen gebruik ik 2 componentenlijm van bisonkit. Ik zoek op de kiezel een gunstige plaats om de wartel te bevestigen. Meestal zit er op elke kiezel wel een gaatje of uitholling waar je de wartel gunstig op kunt leggen. Vervolgens doe je een mopje 2 componentenlijm op de kiezel. Druk daarin de wartel zodanig dat de beweeglijkheid niet verloren gaat. Als de wartel vrij kan bewegen ( draaien) is de montage goed. Om aan verschillende gewichten te komen zoek je verschillende grote kiezel. Zelf kijk ik een beetje naar de vorm van de kiezel. Ik kijk maar voor 2 manieren. Ronde kiezel voor een beweeglijke montage en platte of 3 hoekige kiezel voor een maar vaste of stabiele montage. Zoek een 50-70 kiezels bijeen, evenveel wartels en 1 tube 2 componentenlijm en je hebt voor een lange tijd veel plezier van je eigengemaakte verzwaring. Op de foto's is duidelijk te zien hoe je stapsgewijs te werk gaat. In 2015 wordt er een Europese wet van kracht waardoor het loodgebruik in de visserij verboden wordt.

Pallatraxstenen

Pallatrax heeft in zijn assortiment twee soorten stenen. De ene heeft een ingeboorde wartel, en de andere is geheel inline ( met tube) De steen met de wartel heeft dezelfde werking als hierboven. En de inline steen kan helemaal vergeleken worden met inline lood. Beide producten worden momenteel uitvoering door mij getest. De stenen zijn verkrijgbaar in de gewichten van 30 - 140 gram. Met deze stenen zijn verschillende aasaanbiedingen mogelijk, hierover later meer.

The Stone, met voorgeboord gat, een sterk product van Pallatrax. En natuurlijk!!

Inline lood, schuif en vaste montage

Hiermee bedoel ik het veel toegepaste systeem uit de karperwereld. Er is een montage met en zonder safety clip. Allereerst de gewone standaardmontage. Hiervoor heb je de volgende materialen nodig. Een wartel van rond 4 mm , een onderlijn nylon of gevlochten lijn en een inline lood. Dit is een lood wat je over de nylondraad kunt schuiven. Hiervan zijn er diverse maten en gewichten te koop.

inline lood

Het meest gebruikte hiervoor is glad lood of lood gegoten met punten, voor meer grip op de bodem. Het lood is al dan niet gecoat. Voordeel van gecoat lood is dat het niet reflecteert onder water. En de donkere kleur valt ook minder op op de bodem. Zeker op de IJssel waar je al te maken hebt met een donkere bodem. De Waal is voorzien van een lichte zandbodem. Dit is ook te zien aan de vissen die je vangt, welke vissoort je ook vangt, ze hebben allemaal een lichte kleur. Maar door de stroomsnelheid op de Waal heeft de vis niet in de gaten dat er een donker gekleurd lood op de bodem ligt, met daarachter een haak met aas. Door mijn manier van vissen ben ik daar wel achter gekomen. Ik huiverde altijd voor donkere lijnen op een lichte bodem, maar die menig heb ik moeten bijstellen. Zo zie je maar je bent nooit te oud om te leren, maar ook zeker nooit te oud om te proberen!! Ik schuif mijn gewenst gewicht over de lijn, en knoop aan het eind een wartel. De lijn trek ik daarna vast tegen het lood, en wel zo dat het lood vast zit. Aan andere kant van de wartel bevestig ik mijn onderlijn. Dit kan een nylon onderlijn zijn van 20- 70 cm. Sinds dit jaar ( 2008) gebruik ik hierbij ook gevlochten onderlijnen. Deze hebben dan en lengte van 20- 40 cm. Het grote voordeel van dit systeem is dat de barbeel zich meteen haakt door het gewicht van het lood. Deze manier van aaspresentatie heeft altijd gierende runs als gevolg. Door het vaste lood op de lijn wordt de haak meteen gezet. Vissend met het vastloodsyteem komt het beste tot zijn recht in combinatie met korte onderlijnen. Gevlochten lijn met een trekkracht van 15 lbs heeft hierbij mijn voorkeur. Al dan niet met een coating. De stijve coatinglaag zorgt voor een rustige aaspresentatie op de bodem. Schuif je een kleine cm van de coating terug dan wordt je aaspresentatie ineens heel beweeglijk!

Zijn de aanbeten die dag heel voorzichtig, dan zet ik mijn lijn niet vast met de wartel, maar gebruik ik een klein loodhageltje als stopper. Dit loodhageltje komt op 20 tot 40 cm van het warteltje te zitten. Op deze manier heeft een barbeel even het gevoel veilig aas te hebben gevonden. Doordat de lijn vrij door het lood gaat ( het lood blijft liggen) tijdens het wegzwemmen, wordt de haak gezet als het loodhageltje tegen het hoofdlood komt. Door de plotselinge verzwaring haakt de vis zich als het ware zelf. Deze twee bovengenoemde methodes worden ook wel zelfhaaksystemen genoemd.

Rollood

kogelrond lood met een centraal gat

Het was me al vaak opgevallen dat ik tijdens de zuiging van een schip aanbeten kreeg. Deze zijn overigens niet te missen!! Doordat je hele montage door de stroming hard wordt meegetrokken wordt een barbeel direct zelf gehaakt met het hairsysteem. Zelfs op de druk bevaarde Waal heb je toch nog wel eens lange periodes dat het water redelijk rustig is. Vaak ligt je montage dan ook stil. Zelfs lichte korven tot 30 gram blijven dan roerloos liggen.

Daarom gebruik ik in stille periodes een ander montage. Ook als de vis niet echt wil bijten zet ik deze altijd in. Ik gebruik dan een rond loodje, met een centraal gat. Deze heb ik een partij laten gieten bij iemand die zelf korven maakte. Hij gebruikte ronde loodkogels bij het maken van speedkorven. Via het centrale gat schuif ik de loodbal over de lijn. Als stopper gebruik ik een swifel aan het eind van de hoofdlijn. Gebruik je deze niet dan zal de lijn na de eerste inworp al helemaal gekruld terugkomen. Met een swifel voorkom je dit, want deze draait mee aan beide zijde. Aan de andere kant gebruik ik een klein loodhageltje als stopper. De ruimte tussen loodhagel en swifel is doorgaans 30- 40 cm . De montage zo gebruikt, ligt nooit stil in het water. Het rolt altijd van links naar rechts en terug. Als je dan zoals ik ook nog eens met een baitrunner vist, kun je de montage ook nog eens verder van je af laten rollen. Omdat het geheel vrij rolt, is het super aantrekkelijk voor de barbeel. De ruimte tussen loodhagel en swifel zorgt ervoor dat de barbeel de eerste 30- 40 cm van de lijn vrij kan meenemen, zonder weerstand te voelen! Op deze manier wordt de barbeel als het ware zelf gehaakt, als het loodhageltje door de loodbal gestopt wordt. Vissend op deze manier levert altijd spectaculaire aanbeten op. Je hebt dan altijd te maken met een fel stuiterende top. Aanslaan is dan overbodig, de haak zit altijd in de lip! Met deze methode gebruik ik nylon onderlijnen van 60- 120 cm.

In de betere hengelsportzaken hebben ze ovaalronde loodjes, met een meegegoten staafje erin. Deze beschadigen de lijn nog minder. En omdat een swifel van een wat grotere maat precies in het staafje past, kun je ook makkelijk overschakelen naar een vastlood systeem, door de swifel voor de helft stevig in het gaatje te duwen. De haak wordt dan direct gezet! Dit levert meestal runs als aanbeet op. De top van de hengel wordt doorgaans met een ferme ruk naar beneden getrokken, en de hengel wordt dan als een boog gespannen. Met een goede afstelling van de slip geeft dit een mooi gierend geluid van de molen. Ook altijd spectaculair en typisch voor barbeel. Je kunt als het ware zelf kiezen voor het soort aanbeet! Houdt wel rekening met de sterke kracht van een barbeel. Vanaf 50- 55 cm lengte trekken ze gemakkelijk je hengel van de steun. En neem maar van mij aan dat je geen 3 tellen de tijd hebt om te reageren, de hengel verdwijnt in die tijd in het water. Twee keer heb ik geluk gehad, en bleef de molen achter een steen haken, de derde keer was ik mijn hengel wel kwijt! Daarom zet ik vissend met een vastlood systeem de hengel niet alleen tegen mijn steun, maar ook vast tussen de stenen, zodat me dat niet meer overkomt. Er zijn overigens steunen met aan de onderzijde twee bussen, waarin je de hengel vast kunt zetten.

De eerste maanden dat ik op barbeel viste, deed ik mijn blokje kaas altijd rechtstreeks op de haak. Met mijn onthaker duwde ik de haak door de kaas heen en plaatste een stukje gras als stopper.

Ik kreeg dan vaker beet dan nu het geval is. Soms wel tot 15-20 keer per uur. Vaak was het dan maar 1 ruk op de top, soms met tussenpozen van een 30 tal seconden. Dit vergde uiterste concentratie. Kreeg je een paar tikken achter elkaar, dan kon ik slaan. Ik ving toen ongeveer 25% van mijn aanbeten. Doordat de haak in de kaas zat, en ook nog eens geborgen, sloeg je vaak mis. Ik kreeg dan steevast mijn kaas weer terug…Zag je een klein stukje van de haak dan kreeg ik geen beet. Ik hoorde toen wel van het hairsysteem, maar vertrouwde dat helemaal niet, omdat daarin de haak helemaal bloot blijft. Ook zag ik dat die kant en klare onderlijnen niet langer waren dan 20 cm . En dat stond me ook helemaal tegen.

Op de beurs in Utrecht kom ik in contact met een karpervisser die met het één en ander uitlegt. Voor mijn gevoel kan ik hier heel veel mee, alleen de tijd om het uit te proberen is nu slecht. Hij tekent van alles voor me uit, ook het hairsysteem. Thuis probeer ik het te maken, maar ik kom er niet uit. Maar het geluk is toch wel aan mijn zijde, in februari neemt via internet Pieter Beelen contact met me op. Hij wil ook wel eens barbeel vangen, en vraagt of ie met me mee kan. De afgesproken zaterdag levert naast een paar ontzettende koude handen en voeten niets op qua barbelen. Maar dankzij Pieter, die ook een fanatieke karpervisser is, leer ik die dag het hairsysteem te maken. Ik knoop die dag wat af, steeds maar weer dezelfde handelingen, en heb voor altijd de knoop in mijn handen en gedachten zitten. Een paar weken later zijn we wel succesvol, en vangt Pieter ook zijn eerste barbeel.

Mijn hairsysteem

Het hairsysteem wat ik hanteer, is heel makkelijk te leren. ( Toch wel) Ik gebruik daarvoor karperhaken met een dicht oogje ( Korum S3 en S5) en haken van Pallatrax , mijn onderlijn is minimaal 80 cm lang. Ik knoop een heel klein lusje aan de lijn ( kan eventueel met behulp van een hulpmiddeltje van Pierotti van Sensas )

Vervolgens doe ik de lijn via de achterkant van de haak door het oogje. Het stukje met het lusje laat ik ongeveer een cm of 2-4 lang. Dit naar gelang ik de lengte van de hair wil hebben. Vervolgens pak ik de haak samen met het stukje hair vast en pak een klein stukje boven de haak de lijn in mijn andere hand. Daarna draai ik een keer of 4 om de haak naar beneden, daarna doe ik weer drie wikkelingen naar boven. De laatste drie wikkelingen gaan over de vier wikkelingen heen. Op deze manier van wikkelen, schuift de lijn niet over de haak, en blijft ook je hair op dezelfde plaats zitten. Vervolgens doe ik lijn weer aan de achterkant van de haak door het oogje. Het geheel aantrekken, eventueel de knoop een beetje nat maken, om vervolgens aan het eind van de lijn weer een lusje te maken. Op die manier is de onderlijn makkelijk te monteren via een lus in lus montage. De onderlijnen zijn op die manier allemaal 70 cm lang, een mooie lengte om op barbeel te vissen. Als lijn gebruik ik overigens nylon. Deze knoop wordt de knooploze knoop genoemd oftewel in goed Nederlands de No-knot knoop. Zie tekeningen

Hier een voorbeeldje hoe je de no knot maakt met een hair

de lijn aan de achterkant van de haak door het oog

aantrekken tot de hair op de gewenste lengte is.

de hair tegen de haaksteel houden

dan 6-8 maal wikkelen

het geheel weer aantrekken

daarna de lijn weer aan de achterkant door het oog leiden

rustig aantrekken

en de no knot hair montage is klaar.

Om nu te testen of de haak goed zit, is een eenvoudig trucje te hanteren. Je laat de lijn met de haak een eindje over de bovenkant van je hand zakken. Vervolgens trek je de lijn over de bovenkant van je hand. Zodra de haak je hand bereikt heeft zie je de haak in je vlees pakken. De haak maakt een soort van draai beweging en pakt zo meteen in het vlees. Gebeurd dit niet dan is de haak niet goed gemonteerd, en maak je het geheel beter opnieuw. In de meeste gevallen is de haak gewoon goed geknoopt. Neem je dus haken van Korum dan heb je een geheel gesloten oogje. Heel belangrijk! Door dit gesloten oog heb je veel minder kans op beschadiging van de lijn. Sinds ik deze haken gebruik is lijnbreuk bij de haak verleden tijd. Het enige minpuntje aan deze gecoate haken is dat het puntje van de haak snel afbreekt. Doordat de haken gecoat zijn, hebben deze een extra verhitting gehad. Het puntje bestaat veelal alleen uit coatmateriaal, en breekt heel makkelijk. Het is overigens maar 1/10 mm, maar wel voldoende om de haak niet optimaal scherp te laten blijven. Controleer daarom na elke inworp deze haak. Slijp hem na elke worp of vervang de onderlijn. Het zou je zomaar je recordvis kunnen kosten…..

Mijn onderlijnen zijn niet alleen van nylon. Ook gebruik ik heel af en toe gevlochten lijn. Soepele en gecoate. Variërend van 15- 40 cm lang zet ik gevlochten lijn in. Met gecoate lijn kun je mooi inspelen op bepaalde situaties. Zo kun je een stukje van de coatlaag met je nagel wegduwen. Hiermee creëer je een stukje soepele lijn. Maar je kunt je gecoate lijn ook even door de stoom halen. Hierdoor krimpt de coatlaag en wordt het een stijf stukje lijn. Ook wel stiff-rig genoemd. Ook hier kun je weer mooi mee spelen in diverse situaties. Op die manier kun je zelf diverse aasaanbiedingen maken. Gecoate onderlijnen zet ik in op stukken rivier met veel grove stenen en met veel obstakels. Ook als ik tegen bruggen of pijlers aan vis gebruik ik ook gecoate onderlijnen.

mijn favoriete haken S3 en S5

Om het hair systeem nog meer te verfijnen kun je op de haak een klein rubbertje plaatsen. Hier schuif je de hair doorheen. Door het rubbertje nu naar de haakbocht te schuiven komt je aas ten opzichte van je haak anders te liggen. Dit gebeurt ook als je het rubbertje helemaal naar je haakoog schuift.

In plaats van een lusje als hair, kun je ook een elastiekje aan het uiteinde van je hair knopen. In het elastiekje kun je dan je aas klemmen. Tevens zijn er ook stoppers in de handel te krijgen die je aan je hair kunt knopen.

De mogelijkheden van stoppers van een hair.

Wat is een hair

De term hair is afkomstig van het karperen. Het is een stukje draad wat langs de haak doorloopt. Hieraan wordt je aas bevestigd. Op deze manier ligt je aas ogenschijnlijk los op de grond voor een vis. De makkelijkste manier om een hairmontage te maken is als volgt.

Ik neem een stuk lijn ( nylon of gevlochten lijn) met een lengte van 50 cm . en maak aan het ene einde een lusje. Dan neem ik een haak met een oogje. Korum haken zijn geheel gesloten en gecoat. De overige haken daarvan is het oogje niet geheel gesloten. Daarin schuilt een klein gevaar. Daarop kun je lijnbreuk krijgen. Wikkel daarom bij alle haken met een open oog van de opening af.

De lijn ( zonder luskant) doe ik aan de achterkant door het oog. Het laatste stukje ( met lus) laat ik een cm of 2-3 lang. Daarna neem ik het stukje lijn van 2- 3 cm en de haaksteel in één hand en de rest van de lijn in de andere, maar wel kort op de haak. Let daarbij dan op het open oog, zorg dat de opening naar boven wijst. Dan wikkel ik de lijn 5x rond je haaksteel en hair heen. Dit doe ik in een neerwaartse beweging. Na 5 wikkelingen schuif ik met mijn nagel de wikkelingen strak naar het oog toe. Dan maak ik 3 opwaartse wikkelingen. Het uiteinde van de lijn doe ik daarna weer achterlangs door het oog, en trek het geheel goed aan. Beter is om de wikkelingen even nat te maken in je mond voordat je ze aantrekt. Aan het einde van de lijn maak ik nu een lusje. Ik heb nu een onderlijn van bijna 50 cm , met een hair. Een hair is niets anders dan het stukje van 2- 3 cm met een klein lusje, wat nu langs je haak hangt.

De goedkoopste

Nu zijn er diverse mogelijkheden om je aas te stuiten op de hair. Allereerst doe je met een fleurnaald je aas aan de hair. De eerste is de goedkoopste en de natuurlijkste. Een grassprietje of een heel dun takje. Deze kom je op elke visplek wel tegen. Nadat je het aas op de hair hebt geschoven pak je een stukje stevig gras. Ik kijk dan naar de stukken die het dichtst tegen de aarde groeien. Dit zijn de stevigste gedeelte van de grasspriet. Is het stukje te dik, dan pel ik er wat af. En takjes, die liggen op elke plaats ( krib) Als ik deze een paar stevige heb gevonden, breek ik ze al op maat zodat ik ze maar hoef te pakken. Het gras en de takjes hebben in de meeste gevallen niet meer dan een diameter van 2- 3 mm .

Ook niet duur

Na deze natuurlijke stoppers zijn er in de handel diverse soorten stoppers te koop. Toch wil ik voordat ik deze ga behandelen nog even wijzen op een andere mogelijkheid. Als je de haren van een harde bezem afknipt ( de plastic rode) en deze op een lengte van 1 cm maakt heb je ook prima stoppers. Schuif je deze in het lusje, dan zul je merken dat mede door het water de stopper glad wordt en makkelijk uit je lusje gaat. Je aas zal nu niet lang op de hair blijven zitten. Daarom doe ik het volgende. Het korte steeltje druk ik staande op een steen. Met mijn nagel druk ik in het midden van de 1 cm lange steeltje, en daardoor krijg je een V vorm. Deze V schuif ik nu in het lusje, zodanig dat de uiteinde van het aas af wijzen. Het vouwrandje druk ik nu een stukje in mijn aas. Daardoor blijft de stopper goed zitten, ook al wordt hij nat. Met een paar steeltjes uit de veger, doe je een hele tijd!

plastic

In de diverse hengelsportzaken zijn van diverse merken verschillende soorten stoppers te koop. Het zijn bijna allemaal plastic gemaakte vormen. Zo heb je er met twee kleine bolletje aan het einde, maar ook V vormen. Ook zijn er V vormen met een klein draagvlakje. Deze drie vormen zijn geschikt als stopper voor kaas, pellets en boillies.

Lunchmeat stopper

Van de firma Fox heb ik de grote lunchmeatstopper in gebruik. Je raad het al, bij de lunchmeat. Als ik met dit aas op de Waal vis blijft er niet veel over na een paar minuten, in combinatie met een smalle stopper. Omdat dit aas broos van structuur is en ook vrij zacht en vet, schuurt het makkelijk los van de hair. Fox heeft hier goed over nagedacht, en bracht een stopper uit met aan de onderkant een breed draagvlak. Hierdoor blijft er meer aas op de hair zitten. En zelfs op een drukke Waal blijft ook smac nu een hele tijd aan de hair zitten.

Vis je met lunchmeat, of smac, net zoals je het wilt noemen, op de IJssel of de Grensmaas dan is een grote stopper helemaal niet nodig. Deze beide wateren zijn veel rustiger. En hierbij bedoel ik niet de stroming, maar de scheepvaart. Als de lijn op deze twee wateren eenmaal in de stroming ligt, dan blijft die ook liggen, en wordt niet heen en weer geslingerd tussen de vele zuigingen van de scheepvaart. Het vissen op deze twee rivieren is een hele verademing t.o.v. de Waal.

pellet stoppers

lunchmeatstopper Fox

Secondelijm

Ook met secondelijm is het goed vissen als stopper op de hair. De lijm gebruik ik op sommige tijden als ik vis met een pellet of een boillie. Ik snij hiervoor de pellet of de boillie door midden. Aan één zijde doe ik twee druppels lijm en de hair ( in dit geval zonder lusje) doe ik tussen de twee delen en druk die even aan. Het aas blijft dan lekker lang aan de hair zitten. De pellet hoef je op deze manier niet voor te boren. Zeker bij zachte pellets wil het dan vaak gebeuren dat ze scheuren. Vandaar dat het lijmen dan een ideale oplossing is. Het aas kan gemakkelijk een uur gebruikt worden. Je kunt er verschillende barbelen mee vangen.

Harde pellets zijn vaak al voorgeboord. Dit centrale gat is dan meestal 2 mm . Gebruik ook hierbij een V vorm als stopper. Een gedeelte van de stopper verdwijnt in het gat. Als ik deze niet voorhanden heb, gebruik ik een dun takje of grassprietje om dit gat wat op te vullen. Hierdoor klem ik de hair een beetje, en daardoor blijft hij langer zitten.

Stiekjes / ringetjes

Een goede manier om een pellet aan een hair te bevestigen is met een rubber ringetje of een stiekje. Deze zijn er in een paar maten te verkrijgen. Het ringetje kun je of aan de lus van de hair bevestigen, maar ook inzetten als je hair te kort is uitgevallen. Sommige ringetjes zijn voorzien van een klein lusje wat precies over de haak te schuiven is. Op deze manier gemonteerd zit de pellet kort op de haak. Maar ook aan een hair is dit rubbertje goed te gebruiken. Het is een uitstekend middel om een pellet of een boillie te bevestigen. Kaas en ander zacht aas is niet aan te bevelen. Het ringetje snijd door het aas naar zijn oorspronkelijke vorm, omdat het geen weerstand ondervind.

het kleine ringetje schuif ik over de haakpunt. In de grote ring doe ik mijn aas, liefst een pellet